Çalışanların yıllık ücretli izin hakkı, İş Kanunu kapsamında güvence altına alınmıştır. İşveren, yıllık izne ayrılan işçiye, izin süresine ilişkin ücretini peşin olarak ödemek veya avans olarak vermek zorundadır.
Peki, yıllık izin ücreti nasıl hesaplanır ve ödenir? İşte detaylar.
Yıllık İzin Ücreti Peşin Ödenmelidir
İşveren, işçinin izne başlamadan önce izin süresine ait ücretini ödemek zorundadır. İşçiye avans ödemesi de yapılabilir, ancak ödeme izinden önce gerçekleşmelidir. Yıllık izin ücreti, işçinin çalışma süresi ve maaş hesaplama yöntemine göre belirlenir.
Farklı Ücret Türlerine Göre Yıllık İzin Ücreti Hesaplama
İşçilerin aldığı ücret sabit maaş olabileceği gibi komisyon, akort, kara katılma veya yüzde usulü gibi değişken yöntemlerle de belirlenebilir.
Sabit maaşlı işçiler için yıllık izin ücreti, normal maaş hesaplamasına göre belirlenir.
Komisyon, akort veya kara katılım usulüyle çalışan işçiler için son bir yıl içinde elde ettikleri toplam kazanç, fiilen çalıştıkları gün sayısına bölünerek günlük ortalama ücret hesaplanır. Bu ortalama ücret üzerinden yıllık izin süresine denk gelen ödeme yapılır.
Ücretine zam yapılan işçiler için, eğer işçinin maaşına son bir yıl içinde zam yapıldıysa, izin ücreti zammın yapıldığı tarih ile izne çıkılan ayın başı arasındaki kazancın, bu süre içinde çalışılan günlere bölünmesiyle hesaplanır.
Yüzde usulü ücretle çalışanlar için, işçinin ücreti müşterilerden toplanan yüzdelere dayalı ise, izin ücreti işveren tarafından karşılanır ve yüzdelerden toplanan tutardan karşılanmaz.
Yıllık İzin Süresine Denk Gelen Resmi Tatillerin Ücreti
Yıllık izin süresine denk gelen hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatiller ayrıca ücretlendirilmelidir. Bu günler yıllık izin süresine dahil edilmez ve işçiye ek olarak ödenir.
Sonuç
İşveren, işçiye yıllık izin ücretini izinden önce peşin ödemek zorundadır.
Ücret hesaplamaları, işçinin çalışma sistemine göre farklı yöntemlerle yapılabilir.
İzin süresine denk gelen resmi tatil ve hafta tatili ücretleri ayrıca ödenmelidir.
İşçilerin yıllık izin hakkı ve izin ücretlerinin eksiksiz ödenmesi kanunen zorunludur.
İşverenlerin ve çalışanların yıllık izin ücretleriyle ilgili yasal haklarını bilmeleri, olası mağduriyetleri önlemek açısından büyük önem taşımaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’ndaki ilgili madde;
Yıllık izin ücreti
Madde 57 – İşveren, yıllık ücretli iznini kullanan her işçiye, yıllık izin dönemine ilişkin ücretini ilgili işçinin izine başlamasından önce peşin olarak ödemek veya avans olarak vermek zorundadır.
Bu ücretin hesabında 50 nci madde hükmü uygulanır.
Günlük, haftalık veya aylık olarak belirli bir ücrete dayanmayıp da akort, komisyon ücreti, kâra katılma ve yüzde usulü ücret gibi belirli olmayan süre ve tutar üzerinden ücret alan işçinin izin süresi için verilecek ücret, son bir yıllık süre içinde kazandığı ücretin fiili olarak çalıştığı günlere bölünmesi suretiyle bulunacak ortalama üzerinden hesaplanır.
Ancak, son bir yıl içinde işçi ücretine zam yapıldığı takdirde, izin ücreti işçinin izine çıktığı ayın başı ile zammın yapıldığı tarih arasında alınan ücretin aynı süre içinde çalışılan günlere bölünmesi suretiyle hesaplanır.
Yüzde usulünün uygulandığı yerlerde bu ücret, yüzdelerden toplanan para dışında işveren tarafından ödenir.
Yıllık ücretli izin süresine rastlayan hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücretleri ayrıca ödenir.
Kaynak: 4857 Sayılı İş Kanunu Yasal Uyarı: Bu içerikte yer alan bilgi, görsel, tablolar, açıklama, yorum, analiz ve bir bütün olarak içeriğin tamamı sadece genel bilgilendirme amacıyla verilmiştir. Kişi veya kuruma özel profesyonel bir bilgilendirme ve yönlendirmede bulunma amacı güdülmemiştir. Konu ile benzerlik gösterse de her işletmenin kendi özel şartları nedeniyle farklı durumları olabilir. Bu nedenle, bu yazıda belirtilen içerikte yola çıkarak işletmenizi etkileyecek herhangi bir karar alıp uygulamaya geçmeden önce, uzmanına danışmanız menfaatiniz gereğidir. Muhasebenews veya ilişkili olduğu kişi veya kurumlardan hiç biri, bu belgede yer alan bilgi, tablo, görsel, görüş ve diğer türdeki tüm içeriklerin özel veya resmi, gerçek veya tüzel kişi, kurum ve organizasyonlar tarafından kullanılması sonucunda ortaya çıkabilecek zarar veya ziyandan sorumlu değildir.
